Is het feit of fictie?

Het scheiden van feit en fictie wordt tegenwoordig steeds moeilijker. Zeker nu via Artificial Intelligence (AI) gegenereerde teksten, afbeeldingen en video’s steeds geloofwaardiger worden.
In de genealogie hebben we hier natuurlijk altijd al problemen mee gehad, denk maar aan de vele “fantasie stambomen” op het internet. Misschien een beetje in de toekomst kijkend…. Hoe lang duurt het nog voordat ik met AI een scan van een oud document kan aanpassen, zodat het past in mijn genealogie?
Recent zijn zelfs bedrijven als Myheritage ermee begonnen… Denk maar aan het inkleuren van foto’s, van foto’s bewegende beelden maken, en zelfs de voorouder zijn eigen levensloop te laten vertellen. Het zijn leuke “gimmicks”, maar persoonlijk ben ik hier absoluut tegen. Het is niet de waarheid, het is niet de werkelijkheid!

De laatste generatie mobiele telefoons is zelfs uitgerust met de mogelijkheid personen weg te halen, iedereen op de foto te laten glimlachen, etc. De mogelijkheden zijn eindeloos.
Maar… passen we op deze manier niet ook onze herinnering aan het verleden aan? Zijn niet de foto’s zaken die ons triggeren en een herinnering oproepen? 
We herinneren ons zaken die op de foto staan, maar vergeten na verloop van tijd dat dit niet de werkelijkheid is…

Wat doen we eraan?

Hoe kunnen we binnen de genealogie het verschil tussen feit en fictie achterhalen?

Het was altijd al lastig. Wie is nooit conflicterende gegevens tegen gekomen? Bijvoorbeeld twee verschillende geboortedata? 
Genealogieën op internet… We komen allemaal dagelijks de fouten tegen. Bij mij gaat het zelfs zo ver, dat ik op internet gepubliceerde stambomen nauwelijks meer bekijk. Wanneer ik ergens vastgelopen ben, is het misschien een indicatie waar ik verder nog eens zou kunnen kijken.
Er zijn uiteraard verschillende mogelijkheden waarom deze fouten erin gekomen zijn… Pure onkunde, of het staat bij een andere onderzoeker, dus het zal wel kloppen…, gemakzucht. Soms is het zelfs manipulatie…. Bijvoorbeeld, “ik wil ook een reeks naar Karel de Grote hebben…”, of… “ik kan anders niets vinden, dus dit moet het maar zijn…”.

Er zijn zelfs genealogen die met fraude een carriere opgebouwd hebben.

In Nederland wordt hier binnen de genealogie nog niet zo heel veel aandacht aan besteed. We gebruiken ons “boerenverstand”.
In Engelstalige landen echter heeft men daar veel eerder over nagedacht. Hier kwam ik achter bij een aantal genealogie cursussen die ik daar gevolgd heb.

Dit vond ik zo interessant, dat ik daar een paar artikeltjes op mijn website aan wil besteden. Deze zullen in de komende periode op mijn website verschijnen.